Secesja to styl, który szybko zakwitł i szybko wymarł. Miał być uniwersalny. Miał połączyć estetyzm oraz nowoczesny design. Jego celem było wypełnienie przestrzeni ludzkiej przedmiotami pięknymi i wysokojakościowymi. Niestety nie osiągnął długofalowego sukcesu. Czy był zbyt patetyczny? Zbyt pałacowy? Zbyt drogi? Mimo wielu pytań bez odpowiedzi, nawet dziś spotkamy wnętrza w stylu secesyjnym.

Secesja w sztuce

Secesja w sztuce to styl, który zyskał popularność ok. 1890 roku i trwał mniej więcej do czasu I wojny światowej. Powstał on jako odpowiedź na wcześniej prezentowany w sztuce neoklasycyzm czy nurty historyczne. Ideą secesji miała być sztuka przyjazna człowiekowi w codziennym życiu. Artyści tworzący ten styl mieli obowiązek dostrzegać każdy przedmiot. Z uwagi na to, że secesja, w swoich czasach wykazywała rewolucyjność i wprowadzała obywatela w nowy świat, zyskała ona miano Nowej Sztuki (Art Nouveau).

Sam styl został rozpowszechniony dzięki wystawie w Paryżu w roku 1900 i w ten sposób zaczął swoją ekspansję na resztę Europy, USA i Australię. Niektóre kraje zyskały własne odmiany secesji tj. Jugendstil (Niemcy), stile liberty (Włochy), Sezessionstil (Austria), ruch Arts and Crafts (Anglia), styl Tiffany (Ameryka).

Secesja jest przede wszystkim mocno dekoracyjna i znana z wykorzystywania wzorów falistych, motywów roślinnych czy asymetrycznych liniach. Znalazła swoje miejsce w takich dziedzinach jak wystrój wnętrz, architektura, malarstwo, rzeźba, biżuteria, wyroby szklane, plakaty czy ilustracje.

Do głównych cech secesji w sztuce zaliczamy: stosowanie upiększeń rzeczy codziennego użytku, bogatą ornamentykę, łączenie różnych stylów, ciągłe poszukiwanie nowej estetyki, brak podziału na sztukę piękna i użytkową, inspiracje kulturą celtycką lub sztuką japońską, różnorodność wykorzystania (w sztuce, reklamie, wnętrzach itp), korzystanie z innowacji technicznych swoich czasów.

Styl secesyjny w użytku

Jak wspomniano wyżej, secesja załamywała granicę między sztuką wyższą a niższą, dlatego zaczęła być również wykorzystywana przy projektowaniu wnętrz. Wchodząc do pomieszczenia w stylu secesyjnym, na pewno nie pomylimy go z żadnym innym, bo zdołał on wytworzyć swoje własne zasady. Należą do nich:

• Przewaga drewna w wyposażeniu. Meble, panele ścienne, ściany, sufity, podłogi, okna i drzwi, wykonane z buku czy dębu.
• Brak linii prostych,
  More: https://techno.expertexpro.com/pl/interer-pomeshchenij/326-stil-modern-v-interere.html#m4
• Brak linii prostych na rzecz miękkich konturów, zaokrąglonych kształtów
• Gładkie formy, bez symetrii
• Naturalne motywy roślinne i zwierzęce tj. lilia, delikatne liście, motyle czy ważki
• Witraże używane nie tylko w oknach, ale także w drzwiach, na sufitach czy meblach
• Duże, łukowate okna skierowane ku górze, pełniące rolę pełnoprawnych dekoracji
• Duże, łukowate, prostokątne drzwi, najlepiej dwuskrzydłowe, opatrzone witrażami
• Szerokie ozdobne schody, ozdobione balustradą z kutego żelaza z ażurowymi zdobieniami

Wnętrze secesyjne

Wnętrze secesyjne zaczyna się od kolorów. Odcienie tła powinny być miękkie, rozmyte i spokojne. Podstawę stanowi brąz, beż, czerń czy biel. po ich zastosowaniu możliwe jest zastosowanie kontrastu np. poprzez kolory bardziej pastelowe. Same odcienie powinny być dopasowane do całości wnętrza np. do występujących w nich mebli czy dekoracji. To one mają dominować w secesji. Same ściany pełnią tu rolę drugorzędną, dlatego najlepiej wyłożyć je tapetami o matowej strukturze czy tkaninami. W łazience preferowane są płytki ceramiczne bez wzorów.

W secesji występuje dużo światła naturalnego. Używa się tu lamp stołowych czy podłogowych. Lampy górne takie jak żyrandol z abażurem z tkaniny, powinny oświetlać tło oraz narożniki pomieszczenia, a reszta przestrzeni powinna być doświetlona oświetleniem punktowym.

W secesji używa się też zasłon z aksamitu, jedwabiu, satyny, montowanych na kutych gzymsach. Zasłony powinny być asymetryczne, rozsuwane na boki, by tworzyć delikatne fale. Materiał do nich powinien być gładki lub z lekkim motywem kwiatowym. Ich zadaniem jest uzupełnienie wystroju, a nie przyciąganie uwagi.

Same meble nie mogą przytłaczać swoją ilością. Powinniśmy postawić na przewagę drewna nad meblami tapicerowanymi. Meble mają być wygodne, z gładkimi konturami. Szafy i szafki w pomieszczeniach powinny przylegać do ścian, tworząc swoiste kolumny. W centrum można umieścić stolik kawowy w otoczeniu foteli, sofy i świeżych kwiatów. Jeśli wybierzemy meble tapirowane, dobrze by miały ozdobne nóżki oraz zawierały skórzane elementy.

Dopełnieniem stylu secesyjnego są dekoracje, które określają atmosferę całości i są poświadczeniem życia oraz komfortu. Wszelkie elementy dekoracyjne powinny być wykonane z naturalnych materiałów. Do najbardziej charakterystycznych dodatków należą: wazony szklane i kryształowe, figurki, zdobione zegary stołowe i ścienne, naczynia porcelanowe, świeczniki z brązu, eleganckie ramki na zdjęcia, poduszki pokryte jedwabiem lub haftem oraz obrazy i witraże. Wszelkie elementy związane są głównie motywem roślinnym, przedstawiając lilie, irysy czy długie płatki oraz motywy zwierzęce, bogate w ważki, motyle czy koniki polne.