Dzięki umiejętnie dobranej nawierzchni projekt typowy nabiera cech wyjątkowych. Kostka Via Castello (kolory jesieni) Libet Decco fot. Libet

Okrągłe kształty na nawierzchni w strefach wejściowych domu dają efekt swojski i rustykalny. Kostka Krakowska (pastello i kasztanowy) Libet Decco fot. Libet

Duże prostokątne płyty tarasowe Venetia (verno) Libet Impressio współgrają z minimalistyczną architekturą fot. Libet

W sąsiedztwie starych budynków nawierzchnia powinna podkreślać ich tradycyjny staropolski charakter. Kostka Romano (piaskowo - beżowy i torfowy brąz) Libet Decco fot. Libet

Dom stylizowany na dworek o zróżnicowanej bryle. Trapezowate kostki Piccola (pastello, kasztanowy) Libet Decco umożliwiają ułożenie nawierzchni o miękkich obłych wzorach fot. Libet

Posiadanie własnego domu to pragnienie wielu ludzi. Taką inwestycję zwykle długo się planuje, a w budowę i urządzenie wnętrz wkłada dużo czasu, energii i pieniędzy. Z podobnym wysiłkiem warto zaangażować się w zagospodarowanie terenu wokół domu. Umiejętnie dobrana nawierzchnia podkreśli zalety jego architektury.

Naszym celem jest przede wszystkim wyeksponowanie budynku. Zawsze o tym pamiętajmy. To on stanowi główny punkt odniesienia dla stosowanych nawierzchni.

Dlatego wybierając kostkę, którą położymy na naszej posesji należy kierować się pewnymi regułami. Nie powinniśmy dobierać kostki „sobie a Muzom”, ponieważ może to powodować wrażenie chaosu i przypadkowości. Kiedy wybieramy nawierzchnię kierując się architekturą domu musimy zwracać uwagę głównie na kształt i wielkość kostki.

Barwa oczywiście też ma znaczenie, jednak jest ona uzależniona bardziej od kolorów elewacji, dachu czy innych elementów. A te jak wiadomo mogą być różne, w zależności od upodobań właścicieli.

Najpierw plan

Wybór konkretnego produktu najlepiej jest połączyć z wykonaniem projektu przydomowych nawierzchni. Znacznie ułatwia to zadanie współpraca z projektantem.

Właściwe rozplanowanie przestrzeni na posesji to sprawa kluczowa – trzeba ustalić szerokość podjazdu i wjazdu do garażu, przebieg ścieżek ogrodowych, wyznaczyć strefy komunikacyjne i nie zapomnieć o miejscach do rekreacji czyli tych, gdzie będziemy grillować lub ustawiać meble ogrodowe. Pomoc fachowca przy wyborze materiału na nawierzchnię pozwoli dopasować nasze preferencje do wyglądu domu i jego otoczenia.

W stylu tradycyjnym...

W Polsce bardzo popularne są obecnie domy katalogowe, wśród których największym wzięciem cieszą się te o tradycyjnej formie, często stylizowane na dworki.

Domy tego typu charakteryzują się zwykle dwuspadowym dachem, dużą ilością detali i stosunkowo zróżnicowaną bryłą.

W sąsiedztwie takich budynków powinno się stosować kostki podkreślające ich tradycyjny, staropolski charakter a więc wszystkie wzory postarzane o wyoblonych krawędziach, często nawet nawiązujące kształtem do polnych kamieni.

Dzięki temu uzyskać można swojski i rustykalny efekt. Sprzyjają mu także łukowo prowadzone linie nawierzchni, szczególnie w sferze frontowej (wejście i podjazd)

...i nowoczesnym

Trochę inaczej sytuacja wygląda w przypadku domów o nowoczesnej architekturze. Modernistyczna bryła o płaskim dachu, dużych oknach i małej ilości detali wymaga użycia innego kształtu zarówno linii nawierzchni jak i samej kostki.

Tutaj przede wszystkim powinniśmy zadbać, aby nawierzchnia posiadała wyraźny podział rytmu a kształty kostek czy płyt były regularne (prostokąt, kwadrat) o prostych krawędziach, ponieważ takie dobrze współgrają z minimalistycznym stylem obiektów, w których zwykle dużo jest kątów prostych i widocznych krawędzi.

Powinniśmy także w miarę możliwości unikać w planie nawierzchni owalnych kształtów, a kiedy jest to niemożliwe, stosować je z umiarem.

Decyzja o wyborze materiału, którym wyłożymy tarasy, podjazdy i ogrodowe ścieżki jest bardzo istotna, a jednak nadal często odwlekana. W rezultacie podejmuję się ją w sposób przypadkowy lub co gorsza – jedynie wg kryterium najniższych możliwych kosztów.

Tymczasem nawierzchnia powinna podkreślać walory architektoniczne, akcentować mocne strony domu i ewentualnie maskować słabsze. Jest szansą na wdzięczne „opisanie” domu z jego najlepszej strony. Takiej okazji nie warto marnować.