budownictwo

Szanowny Użytkowniku,

Zanim zaakceptujesz pliki "cookies" lub zamkniesz to okno, prosimy Cię o zapoznanie się z poniższymi informacjami. Prosimy o dobrowolne wyrażenie zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez naszych partnerów biznesowych oraz udostępniamy informacje dotyczące plików "cookies" oraz przetwarzania Twoich danych osobowych. Poprzez kliknięcie przycisku "Akceptuję wszystkie" wyrażasz zgodę na przedstawione poniżej warunki. Masz również możliwość odmówienia zgody lub ograniczenia jej zakresu.

1. Wyrażenie Zgody.

Jeśli wyrażasz zgodę na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez naszych Zaufanych Partnerów, które udostępniasz w historii przeglądania stron internetowych i aplikacji w celach marketingowych (obejmujących zautomatyzowaną analizę Twojej aktywności na stronach internetowych i aplikacjach w celu określenia Twoich potencjalnych zainteresowań w celu dostosowania reklamy i oferty), w tym umieszczanie znaczników internetowych (plików "cookies" itp.) na Twoich urządzeniach oraz odczytywanie takich znaczników, proszę kliknij przycisk „Akceptuję wszystkie”.

Jeśli nie chcesz wyrazić zgody lub chcesz ograniczyć jej zakres, proszę kliknij „Zarządzaj zgodami”.

Wyrażenie zgody jest całkowicie dobrowolne. Możesz zmieniać zakres zgody, w tym również wycofać ją w pełni, poprzez kliknięcie przycisku „Zarządzaj zgodami”.




Artykuł Dodaj artykuł

Czemu służy hydroizolacja podpłytkowa na tarasach?

Tarasy są zawsze newralgicznymi miejscami w budynkach mieszkalnych. Narażone są bowiem na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Ulegają również procesom fizycznym zachodzącym wewnątrz ich warstw. Czynniki te mogą doprowadzić do licznych uszkodzeń.

Tarasy są zawsze newralgicznymi miejscami w budynkach mieszkalnych. Narażone są bowiem na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Ulegają również procesom fizycznym zachodzącym wewnątrz ich warstw. Czynniki te mogą doprowadzić do licznych uszkodzeń.

czemu-sluzy-hydrol.2new.webp

Objawy procesu niszczenia najbardziej widoczne są na wiosnę. Można je zaobserwować wówczas, kiedy na zewnątrz panują już dodatnie temperatury w ciągu całej doby. Zaczynamy zauważać spękane, uniesione i wykruszające się spoiny. Zdarza się, że podczas opukiwania okładzin ceramicznych słyszymy głuchy dźwięk, a estetykę płytek psuje spękane szkliwo. Ostatnią, najbardziej drastyczną fazą degradacji tarasu, jest pękanie i odspajanie się płytek. Prócz tego w narożach ścian i sufitów w pomieszczeniach pod tarasami pojawiać się mogą ciemne plamy i zaczyna odpadać tynk. Przyczyną tych niepokojących zjawisk jest woda. W różnych okolicznościach pojawia się ona w poszczególnych warstwach tarasu. Może to być woda technologiczna, używana podczas wylewania betonowych warstw. W tarasach naziemnych, tzn. zamontowanych bezpośrednio na gruncie, woda może być podciągana kapilarnie do góry na skutek braku lub nieprawidłowego wykonania izolacji przeciwwodnych. W tarasach nadziemnych nad pomieszczeniami użytkowymi woda może skroplić się w konsekwencji źle zaprojektowanej warstwy termoizolacyjnej. Zjawisko pojawienia się punktu rosy wydaje się na pozór trudne do wytłumaczenia. Spotykamy się z nim jednak na co dzień. Najłatwiej je zaobserwować wchodząc zimą w okularach do ogrzewanego pomieszczenia. Rosa błyskawicznie pojawia się nam na szkłach. Tak samo różnica temperatur działa na taras, który stanowi przegrodę budowlaną.

Dlatego tak ważne jest jego prawidłowe zaprojektowanie i wykonanie. Ostatnią, najczęściej spotykaną, wspólną dla wszystkich typów tarasów przyczyną pojawienia się wody są po prostu opady atmosferyczne. Dostaje się ona wówczas do warstw konstrukcyjnych przez:

1. Fugi – spękane o dużej nasiąkliwości.
2. Dylatacje – wykonane nieprawidłowo, bez taśm itp.
3. Uszkodzenia mechaniczne okładzin.
4. Nieprawidłowo zamontowane balustrady.

czemu-sluzy-hydrolizacja3ne.webp 

We wszystkich przypadkach woda magazynuje się w warstwach konstrukcyjnych, a szczególnie w warstwie dociskowej i spadkowej. Liczne w naszym klimacie cykle zamrażania i rozmarzania powodują, że woda ciągle zwiększa i zmniejsza swoją objętość, działając negatywnie na okładzinę. W pogodne zimowe dni oraz wiosną promieniowanie słoneczne, ogrzewając taras, zamienia wodę w parę wodną. Jeśli woda nie może łatwo odparować najpierw niszczy fugi unosząc je, później doprowadza do popękania szkliwa, a na końcu do odspajania się okładzin ceramicznych. Para wodna działa na płytki z ogromną siłą. Niektóre źródła podają, że ciśnienie pod nagrzanymi płytkami może dochodzić do 0,15 bara. Oznacza to, że płytka o wymiarach 30 cm x 30 cm jest odrywana od podłoża z siłą aż 135 kg.

Warto podjąć niezbędne działania, aby uniknąć opisywanych powyżej problemów i móc cieszyć się pięknym i funkcjonalnym tarasem. Ważne jest, aby na tarasach nad pomieszczeniami stosować zawsze paroprzepuszczalne, elastyczne fugi cementowe. Pamiętać trzeba, że ich minimalna szerokość to 5 mm. Zastosowanie elastycznego kleju cementowego klasy C2 umożliwi dobre mocowanie płytek do warstwy spadkowej. Trzeba również pamiętać o wykonaniu zarówno dylatacji obwodowych, jak i konstrukcyjnych. Umożliwią one kompensację naprężeń wylanego betonu i okładzin ceramicznych spowodowanych ich rozszerzalnością termiczną. Bezproblemowe korzystanie z tarasu jest uzależnione przede wszystkim od zastosowania hydroizolacji podpłytkowej. Inwestorzy często mylą przeciwwodną izolację podpłytkową z izolacją wykonaną z papy, umieszczaną na warstwie konstrukcyjnej tarasu. Izolacja z papy zabezpiecza przed wnikaniem wody do pomieszczenia, ale w żaden sposób nie zapobiega magazynowaniu się wody w warstwie dociskowej i spadkowej. Z punktu widzenia glazurnika wchodzącego na stanowisko pracy wykonanie hydroizolacji podpłytkowej jest sprawą priorytetową. Często zdarza się, że nie wiemy, w jakim systemie została wykonana izolacja tarasu. Czy zastosowano tradycyjny, często zawodny system izolacji z papy
czy też nieco nowocześniejszy z papy termozgrzewalnej.

Zazwyczaj nie wiemy, czy w ogóle została wykonana izolacja tarasu. Dlatego też zawsze przed ułożeniem płytek należy zastosować elastyczne hydroizolacje podpłytkowe. Liczący się na rynku producenci chemii budowlanej polecają dwuskładnikowe zestawy hydroizolacyjne. Warto dodać, że te lepsze mają dużą przyczepność nie tylko do betonu, ale również do metalowych obróbek blacharskich oraz materiałów drewnopochodnych, takich jak płyta wiórowa czy płyta OSB. Są to gotowe komponenty, które należy wymieszać w odpowiednich proporcjach określonych przez producenta. Sposób przygotowania podłoża powinien być również zgodny z jego zaleceniami.

Spotykamy się z dwojakiego rodzaju sugestiami. Niektórzy producenci proponują zagruntowanie podłoża, inni natomiast zalecają jedynie jego zwilżenie. Ma to zapewnić związanie cząsteczek kurzu i ułatwienie pierwszej warstwie hydroizolacji (tzw. warstwie „0”) wniknięcie w głąb podłoża. Metoda polegająca na zwilżeniu podłoża jest bardziej praktyczna i ekonomiczna.

Sposób nanoszenia hydroizolacji także jest różny. Niektóre hydroizolacje nanosi się pędzlem lub wałkiem. Inne można nanosić pacą zębatą o wysokości zęba 4 mm i wtapiać w nią siatkę z włókna szklanego (np. używaną do dociepleń). Siatka służy tu jako element dystansowy ułatwiający uzyskanie warstwy o żądanej grubości 2 mm. Dodatkowo wzmacnia powłokę hydroizolacji. Każdą hydroizolację musimy wyprowadzić na ściany przylegające do powierzchni izolowanych na wysokość minimum 15 cm. Zapobiegnie to zawilgoceniu ścian przez odbijające się od podłoża krople deszczu. Wszyscy producenci zalecają stosowanie w miejscach połączenia tarasu ze ścianą elastycznych taśm uszczelniających zatopionych brzegami w warstwie hydroizolacji. Proponują także stosowanie gotowych, odpowiednio wyprofilowanych narożników wewnętrznych i zewnętrznych w uszczelnieniach ściana – ściana. Elementy te zatapia się w hydroizolacji, tworząc ciągłość uszczelnienia zabezpieczającego przed przeciekaniem wody. Świeżo wykonaną warstwę hydroizolacji należy chronić przed działaniem deszczu (np. poprzez wykonanie namiotu z folii nad hydroizolacją w razie możliwości wystąpienia opadów) przez około 24 godziny. Czas, po którym można rozpocząć montaż płytek, zawsze uzależniony jest od zewnętrznych warunków atmosferycznych, a szczególnie od temperatury. Z reguły jednak nie przekracza 3 do 5 dni. Przy doborze hydroizolacji warto zwrócić uwagę na to, na jak długo można ją pozostawić bez wykonania okładzin ceramicznych.

Słabsze produkty wymagają natychmiastowego montażu płytek. Lepsze mogą pozostawać na tarasie nawet kilka lat pod warunkiem, że chroni się je przed uszkodzeniami mechanicznymi. Hydroizolację musi też cechować paroprzepuszczalność. Umożliwia to odprowadzenie wody z niższych warstw tarasu do spoin, a następnie na zewnątrz. Przestrzeganie powyższych zasad zapewni klientowi możliwość bezawaryjnego użytkowania tarasu przez długie lata. Glazurnikowi zagwarantuje brak reklamacji, zadowolenie inwestora oraz wizerunek profesjonalisty znającego się na swojej pracy.