10-12-2009, 00:00
Procesy rewitalizacji, realizując cele ekonomiczne, społeczne, ekologiczne oraz przestrzenne, przyczyniają się tym samym do podniesienia atrakcyjności regionu i jakości życia mieszkańców między innymi poprzez wdrażanie procesów zagospodarowania terenów poprzemysłowych czy też realizację działań prowadzących do powstania zrównoważonego, sprzyjającego rozwojowi miast rynku nieruchomości.
Rewitalizacji terenów poprzemysłowych towarzyszą nowe funkcje oraz inne zagospodarowanie terenu, jednakże ich trwałe zagospodarowanie możliwe jest tylko w przypadku konkurencyjności tych terenów wobec innych lokalizacji.
Problemem staje się duża ilość zdekapitalizowanych zasobów, obecność pustostanów oraz pogłębiające się problemy społeczno – ekonomiczne mieszkańców, będące bezpośrednią przyczyną dyskwalifikacji całej dzielnicy.
Z kolei zagrożenie degradacją powoduje znaczny spadek wartości lokalizacyjnej terenu, a to pociąga za sobą znaczny spadek cen gruntu i wartości nieruchomości.
Kolejnym istotnym czynnikiem w procesie rewitalizacji jest kryterium społeczne – wartość nieruchomości uzależniona jest bowiem w ogromnej mierze od sąsiedztwa, w jakim się znajduje. Jeśli jest to teren zdegradowany, w którym występują patologie społeczne, wówczas wartość takiej nieruchomości znacznie się obniży, nawet jeśli jest to nowy budynek. Dlatego też programy rewitalizacji powinny uwzględniać nie tylko kryteria techniczne, lecz również kryteria społeczne i ekonomiczne.
Komentarze