Nowy rok niemal zawsze oznacza wejście w życie zmian dokonywanych w ustawach. Tym razem również nie jest inaczej - aż 69 zmian wprowadzono w prawie budowlanym, dokładnie w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. Dotyczą one przede wszystkim warunków technicznych i usytuowania budynków, parkingów, a także dostosowania ich do osób niepełnosprawnych.

Zaczynając od kwestii, która wzbudza największe kontrowersje, czyli ustanowienia minimalnej powierzchni mieszkalnej na poziomie 25 m², warto zastanowić się nad słusznością wprowadzania tych zmian. Niektóre z nich wydają się czystą formalnością, co pokazała rzeczywistość (możliwość umieszczania pralki w kuchni), inne natomiast budzą wątpliwości (pojemniki na śmieci mogą być ustawiane tuż pod oknami i drzwiami budynków). Każda z nich weszła już w życie, ale dostosowywać się muszą deweloperzy, którzy dopiero zaczną budować nowe osiedla np. na Pradze Południe w Warszawie. Wielu z nich musi zmienić projekty inwestycji, by były zgodne z prawem.

Niewątpliwie dobrą rzeczą jest wprowadzenie do prawa definicji takich przedmiotów, jak “aneks kuchenny”, “parking” czy “działka budowlana”. Dzięki temu jednoznacznie będzie można określić, co wchodzi w skład każdego z tych pojęć. Ponadto pociągnęło to za sobą ustalenie np. szerokości miejsca postojowego, która wzrosła z 2,3 m do 2,5 m, a także zmianę ilości miejsc parkingowych w odległości od działki budowlanej, placu zabaw czy budynku. Wprowadzono zapis, dzięki któremu miejsca dla niepełnosprawnych będą mogły być lokowane bezpośrednio przy budynku, nawet tuż pod oknem.

Kolejną zmianą jest zniesienie konieczności postawienia ścianki działowej między pokojem a kuchnią w mieszkaniu jednoosobowym. W praktyce takie rozwiązanie jest stosowane od dawna, chociażby ze względu na otrzymanie większej ilości miejsca do zagospodarowania czy widnej kuchni. Minimalna powierzchnia nowych mieszkań ma wynosić 25 m², przy czym zniesiono ustawę określającą, jaką minimalną wielkość powinno mieć każde z pomieszczeń w mieszkaniu. Dzięki temu będzie można swobodniej projektować lokale. Z drugiej strony wykreślono także zapis o wymaganym wyposażeniu kuchni takiego mieszkania. Zapis ustalający minimalną wielkość mieszkania budzi największe wątpliwości, ponieważ, jak twierdzą deweloperzy (źródło: RynekPierwotny.pl), spora część osób jest żywo zainteresowana kupnem małych lokali. Głównym powodem jest ich niższa cena. Wprowadzenie ustawy reguluje także rynek w zbyt dużym stopniu, co przekłada się na ograniczenie swobody, jaka powinna panować w kraju kapitalistycznym.

Ucieszą się mamy karmiące - w każdym nowym budynku, czy to centrum handlowym, czy restauracji, deweloper będzie musiał wydzielić osobne miejsce do karmienia i przewijania niemowląt.

Na tym to się jednak nie kończy. Od 2018 roku mieszkańcy zyskali większy wpływ na to, co się wokół nich będzie budować. Jeśli w toku konsultacji społecznych nie zgodzą się oni na powstanie obok galerii handlowej, drogi szybkiego ruchu czy też fabryki - taka nie powstanie. Tereny, które w większości są zajmowane przez infrastrukturę mieszkaniową: osiedla i blokowiska, będą niejako “pod ochroną”. Oznacza to, że na tym obszarze powstanie jak najmniej infrastruktury, która dla mieszkańców może być uciążliwa pod kątem krajobrazu, hałasu, bezpieczeństwa itd. Podobnie będzie w momencie, kiedy obok takiego osiedla deweloperzy zaplanują postawienie kolejnego. Lokalna społeczność otrzyma decyzyjność, na podstawie której zadecyduje, czy zgadza się na większą inwestycję obok swojego miejsca zamieszkania, czy nie. To może znacznie ograniczyć samowolę budowlaną deweloperów.

Z drugiej strony deweloperzy mają być obarczeni mniejszą biurokracją, a zgody na budowę o wiele szybciej wydawane. Każdy samorząd otrzyma także wytyczne, na podstawie których będzie przyznawał zezwolenia lub nie. Państwo chce w ten sposób poradzić sobie z dotychczasową sytuacją, w której te same przepisy były różnie interpretowane przez różne samorządy, co mogło być przyczyną dyskryminacji niektórych inwestycji.