Warsztaty architektoniczne „Wspólne Miasto” to propozycja dla mieszkańców Warszawy i Polski pragnących wziąć czynny udział w projektowaniu przestrzeni miejskiej, w której żyją i pracują.

Warsztaty poprowadzą architekci i teoretycy architektury, których projekty i teorie charakteryzują się nowatorskim oraz świadomym podejściem do zagadnień architektonicznych i urbanistycznych. Podczas warsztatów prowadzący przedstawią różne tendencje związane z projektowaniem miasta, a uczestnicy będą rozwijali umiejętności, wiedzę i kreatywność poprzez interakcję z zaproszonymi specjalistami i innymi uczestnikami.

Brak wiedzy dotyczącej przestrzeni miejskiej, w której na co dzień żyjemy, a także brak platformy do wymiany poglądów i propozycji związanych z miastem to problemy, które zaowocowały zaproszeniem mieszkańców do współtworzenia miasta oraz dzielenia się swoimi spostrzeżeniami i uwagami w ramach warsztatów „Wspólne Miasto”. Spotkania te mają na celu poszerzanie wiedzy i edukacji mieszkańców z zakresu architektury i urbanistyki, promowanie rozwiązań służących demokratyzacji procesu podejmowania decyzji dotyczących projektowania miast, jak również kształtowanie świadomości mieszkańców i zaangażowanie ich we wspólne planowanie przestrzeni miejskiej, rozwijanie w nich umiejętności zespołowego działania, pobudzanie ich kreatywności oraz doskonalenie umiejętności manualnych.

Rezultatem przeprowadzonych warsztatów będzie zbiór projektów dla miasta wypracowanych przez uczestników wspólnie z architektami. Projekty te zostaną zaprezentowane na wystawie i opublikowane w wydawnictwie towarzyszącym ekspozycji.

Warsztaty:

– 2 dwudniowe spotkania w odstępie dwutygodniowym: 4 dni x 4 godziny
– 5 grup liczących maksymalnie 20 uczestników – każda prowadzona przez innego architekta lub pracownię architektoniczną; osoby, które zgłaszają się do udziału w warsztatach, wybierają prowadzącego;

Zapisy: [email protected]

Miejsce: Państwomiasto, Ul. Andersa 29, Warszawa, godz. 12.00 - 16.00

Grupy:

Małgorzta Kuciewicz (Grupa Projektowa Centrala)
15-16.06.2013, 29-30.06.2013

Kaja Dziarmakowska (Pracownia Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia”)
27-28.07.2013, 03-04.08.2013
 
Marta Frejda, Michał Gratkowski (Moko Architects)
10-11.08.2013, 24-25.08.2013

Jan Strumiłło
14-15.09.2013, 28-29.09.2013

Miejsce: Muzeum Współczesne we Wrocławiu, Plac Strzegomski 2, Wrocław, godz. 12.00 – 16.00

Grupa:

Łukasz Wojciechowski (VROA)
12-13.10.2013, 26-27.10.2013

Małgorzta Kuciewicz (Centrala)

Przestrzeń publiczna przyszłości

W Warszawie toczy się dyskusja na temat tego, jak kształtować przestrzenie publiczne, by były one poprawnie zdefiniowane, dostępne dla wszystkich, by stanowiły odpowiedź na potrzeby lokalnych wspólnot. Wyzwaniem, które stoi przed nami, jest stosowanie światowych standardów i dobrych praktyk współtworzenia miasta.
Na warsztatach uzupełnimy ów zachodzący na naszych oczach proces zmiany miasta o poszukiwania innowacyjnego programu dla miejskiej przestrzeni. Zastanowimy się, które z zapomnianych funkcji miasta warto przywracać, które fenomeny warto chronić (miejsca niejednoznacznych sytuacji lub nieformalnych zgromadzeń). Przebadamy modele, których Warszawa jeszcze nie zna (np. przestrzenie hybrydowe, przestrzenie kolizyjne produktywnego starcia, miejsca debaty czy edukacji w plenerze).
Porozmawiamy o komodyfikacji wnętrz publicznych i możliwościach tworzenia niekomercyjnych przestrzeni pod dachem. Rozważymy to, jak nietradycyjne, zmienne układy funkcjonalne mogą wywołać nieschematyczne zachowania oraz jak mogą działać miejsca o nieokreślonym na stałe programie. Warsztat ten jest wstępem do prototypowania elementów nowej przestrzeni publicznej w przyszłości.

Małgorzata Kuciewicz – architekt, współtworzy Grupę Projektową Centrala. Studiowała architekturę w Warszawie, Montpellier i Tampere, doświadczenie zdobywała w Berlage Institute w Amsterdamie i na warsztatach EASA. Laureatka wielu nagród i wyróżnień w konkursach architektonicznych i urbanistycznych. Autorka wnętrz, obiektów, wystaw i projektów służących pobudzeniu refleksji nad przestrzenią miast (np. Skwer Sportów Miejskich w Pawilonie Emilia). Zajmuje się badaniem, popularyzacją, a także działaniem na rzecz zachowania wartościowego dziedzictwa architektury i urbanistyki (m.in. rewitalizacja pawilonu Warszawa Powiśle). Kuratorka wystawy „Chwała miasta” o Warszawie jako przypadku studialnym.

Kaja Dziarmakowska

Pies w mieście

Psy nie mają w mieście łatwego życia – brzydkie chodniki, małe trawniki, przyblokowe podwórka, ulice, a jeśli park, to tylko na smyczy. Brakuje spójnej informacji, każdy park ma odrębny regulamin, a każde podwórko swoją cichą, niespisaną nigdzie umowę… Formalnie zasady obowiązujące właścicieli psów są niezwykle surowe, co oczywiście sprzyja ich łamaniu. Nie udało się także wykształcić w Polsce zwyczaju sprzątania po swoich pupilach.

W trakcie warsztatów stworzymy katalog pomysłów na przestrzenie, sprzęty i rozwiązania miejskie przyjazne psom. Zmapujmy potencjalne lokalizacje. Podpatrzmy, jak to robią inne kraje. Zaprojektujemy modele przestrzeni, dodatkowe miejskie psie usługi, ale też sprzęty i miejskie meble, które pozwolą i nam, i psom na wytchnienie – w parkach, na osiedlach i stłoczonych, miejskich ulicach. Wspólnie popracujemy nad uczciwym „psim regulaminem”.

Zapraszamy właścicieli psów – małych i dużych, wyprowadzanych na smyczy, noszonych na rękach i wybieganych nad Wisłą. Zapraszamy rowerzystów zwalniających przy owczarkach. Biegaczy podgryzanych przez yorki. A także mieszkańców dbających o czystość przydomowych chodników i ogródków.

Kaja Dziarmakowska – absolwentka psychologii oraz design management. Badała wizerunki miast i regionów. Prowadziła warsztaty i projekty badawcze dotyczące m.in. problemów społecznych młodzieży i ich związków z przestrzenią zamieszkiwania, a także badania na potrzeby konkursów architektonicznych czy konsultacje społeczne ważnych miejskich przedsięwzięć. Koordynatorka w Pracowni Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia”. Działa w inicjatywie Skwerów Sportów Miejskich. Należy do sieci Latających Socjologów Towarzystwa Inicjatyw Twórczych „ę”. Współprowadzi warsztaty dla studentów dotyczące badań wspierających innowacje społeczne w poznańskiej School of Form.

MOKO Architects

Czy obecnie istnieje coś takiego, jak psychologiczna i socjologiczna potrzeba tworzenia miasta? Czy dzisiaj nadal chcemy budować osiedla w centrum i jego najbliższym sąsiedztwie? A może przeważa pragnienie zacieśniania istniejącej tkanki miejskiej, dzielenia wielkich kwartałów na mniejsze działki i tworzenia urozmaiconej zabudowy?

Na warsztatach odpowiemy sobie na pytanie, czym jest współczesne miasto. Zastanowimy się nad tym, czy ma być ono zbiorem osiedli, czy też zbiorem budynków. Prześledzimy, jak rozwijało się patrzenie na przestrzeń miejską w ciągu ostatnich stu lat. Czy w dwudziestoleciu międzywojennym miasto było czymś innym niż w czasach PRL-u? Czy upadek socjalizmu coś zmienił, co wniosły lata dziewięćdziesiąte i jak wygląda to teraz?

MOKO Architects – pracowania projektowa założona przez Martę Frejdę i Michała Gratkowskiego, absolwentów Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Ich celem są ambitne i niestandardowe realizacje z dziedziny architektury i designu. Skupiają się na tym, aby zachowana była proporcja między kontekstem miejsca, w jakim powstaje obiekt, budżetem, jakim dysponuje inwestor, a założeniami funkcjonalnymi. Specjalizują się we wnętrzach komercyjnych i użyteczności publicznej. Są współautorami projektu kawiarni Relaks w Warszawie, stołecznego Confashion Sport Bar czy concept store Fumo, a także Stadionu Siedmiolecia – Skweru Sportów Miejskich i Centrum Sportów Miejskich na Bemowie.

Jan Strumiłło

Klient idealny

Powodzenie w kształtowaniu przestrzeni miejskiej zależy zarówno od architekta, jak i od klienta. Być może od klienta nawet bardziej. Jak więc być klientem idealnym? Czy można się tego nauczyć?

Można! Trzeba tylko zrozumieć motywacje, wykształcenie i ukryte pragnienia architektów, żeby móc więcej z nich wycisnąć. Trzeba umieć dobrze się przygotować. Trzeba być świadomym cen, kontekstu, historii. Trzeba odrobić lekcję. Trzeba się uczyć.
Na warsztatach zaprezentujemy przykłady udanej współpracy klienta i architekta. Pokażemy, od czego zależy sukces i jak uniknąć porażki. Przedstawimy koszty projektu i wyjaśnimy, z czego one wynikają. Określimy czas przygotowywania projektu i dopełniania formalności. Wskażemy, czym się różni student od młodego architekta i starego wyjadacza. Wykonawca zaś nam opowie o cenach remontów i budów. Ponadto nauczymy się, jak rozmawiać z architektem, i zajrzymy za kulisy rynku nieruchomości.
Warsztaty skierowane są do osób zaangażowanych w przestrzeń miejską, chcących inwestować w nieruchomości, budować, tworzyć miasto. Potencjalni inwestorzy dowiedzą się z nich, jak stworzyć twórczą relację z architektem.

Jan Strumiłło – architekt, od 2010 roku prowadzi własną praktykę w Warszawie. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej – w 2005 roku jego projekt dyplomowy Dobra/Drewniana zdobył Nagrodę Architektoniczną im. Małgorzaty Baczko i Piotra Zakrzewskiego. Absolwent Eidgenössische Technische Hochschule w Zurychu. Studia MAS ukończył pod kierunkiem Dietmara Eberle. Praktykę zdobywał, pracując m.in. dla JEMS Architekci w Warszawie czy Baumschlager Eberle w Szwajcarii i Austrii. Autor wnętrz klubokawiarni Towarzyska i bistro Recto|Verso w Warszawie. Współzałożyciel EESTT: Eastern European Study Think Tank – niezależnego ciała badawczego skupionego na architekturze i designie.

Łukasz Wojciechowski

Miasto jako system

Miasto jest systemem, w którym możemy swobodnie się poruszać w ramach określonych zasad. System ten jednak często się zawiesza, urywa, ma dziury i słabe punkty. W obrębie tego ogólnego systemu każdy znajduje swoją drogę, własną sekwencję, ścieżkę dostępu – idąc do pracy, do sklepu, na spacer. Gdzie te ścieżki mogą się spotkać? Czy można zdefiniować wspólne pola, aplikacje dostępne dla wszystkich? Czy miejsca, które znamy, służą do łączenia czy też raczej są „trollami”, „trojanami”, „wirusami”, które musimy okiełznać i dezaktywować lub przekierować ich negatywną energię?

Na warsztatach spróbujemy odnaleźć możliwą sieć połączeń w określonej części miejskiego systemu, czyli w dzielnicy, na ulicy, na osiedlu. Zastanowimy się, w jaki sposób niezespolone ze sobą „programy” mogą nawiązać współpracę, przenikać się, tworząc ciągły krajobraz miejski. Podyskutujemy o tym, w jaki sposób myśleć o mieście jako o wielości, kontinuum, następstwie zdarzeń, nie zaś jako o zestawie niepowiązanych ze sobą obiektów.

Łukasz Wojciechowski – architekt, współzałożyciel VROA architekci, asystent na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, prowadzi blog o architekturze i infrastrukturze niepokoje.wordpress.com, jest współzałożycielem Fundacji Jednostka Architektury pod patronatem Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak. Laureat nagród i wyróżnień w konkursach architektonicznych i urbanistycznych. Pisał do „Architektury-Murator”, „A10”, „Architectural Design”, „Wonderland”, wykładał m.in. w Deutsches Architektur Museum, Architektur Zentrum Wien, Muzeum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Współautor projektów Muzeum Współczesnego we Wrocławiu i Regionalnego Centrum Turystyki Biznesowej.

Projekt jest dofinansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.